วันอาทิตย์, ตุลาคม 19, 2025
spot_imgspot_imgspot_img
หน้าแรกเรื่องสั้นเรื่องเล่าจากมุมมืด

เรื่องเล่าจากมุมมืด

เผยแพร่

spot_img

ขอเล่าเรื่องของเพื่อนให้ฟังครับ 

เรื่องเล่าจากมุมมืด

มันเป็นอีกวันหนึ่งวัน ที่ผมเศร้าใจ….

ใครมีลูกมีหลาน ควรอ่านเรื่องนี้ไว้เป็นอุทธาหรณ์. 

เมื่อวานตอนเย็นโพล้เพล้ อากาศเริ่มมืด  

ผมเลิกงาน ไปเดินเล่นบนสะพานพระราม8

บรรยากาศใกล้ค่ำ ช่างดีมาก

สักพัก ผมเห็นเด็กวัยมัธยม 3คน 

เดินขึ้นมาบนสะพาน

เป็นชาย1 หญิง2. 

เด็กหญิงคนหนึ่งหน้าตาดีมาก ผิวขาว หน้าตาสวย. 

ทั้งหมด มายืนคุยกันไม่ไกลจากผม

เหมือนจะตกลงอะไรกันไม่ได้ 

ผมก็เลยยืนเงี่ยหูฟัง ด้วยอารมณ์อยากเสือก

จับใจความพอได้ว่า

เกิดปัญหารักสามเส้าขึ้น ตามประสาเด็ก ม.ต้น

เหมือนเด็กผู้ชายจะบอกเลิก กับเด็กผู้หญิงที่หน้าตาแย่กว่า 

เพื่อมาคบกับเด็กหญิงอีกคนที่สวยกว่า

ผมก็ยืนทำเป็นไม่สนใจ แต่แอบฟังตลอด

สักพัก การทะเลาะเริ่มรุนแรง มีการด่าทอ ร้องไห้

เด็กหญิงที่สวยน้อยกว่า และตัวเล็กกว่า 

เหมือนพยายามจะตรงเข้าไปทำร้ายเด็กหญิงอีกคน

แต่เด็กชายก็คอยกันเอาไว้ จนโดนทุบตีไปหลายดอก

เหตุการณ์เหมือนจะยุติ เพราะเด็กหญิงตัวเล็กนั่งลงร้องไห้ ฝ่ายเด็กชาย เหมือนจะพาเด็กหญิงอีกคน กลับลงจากสะพาน 

แต่แล้ว เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น 

เด็กหญิงที่ร้องไห้อยู่ ปีนขึ้นราวสะพาน 

แล้วพุ่งตัวลงแม่น้ำเจ้าพระยา ทันที

เด็กชายเหมือนตกใจ ร้องเห้ย แล้วรีบพุ่งตามลงไป 

เด็กหญิงตัวใหญ่กว่า ก็พุ่งตามลงไปอีกคน 

คงมั่นใจว่า ตัวเองว่ายน้ำแข็งกว่า เลยจะลงไปช่วย

ผมเองก็ตกใจ รีบมายืนดูตรงจุดที่เด็กโดด

ผมเห็นเด็กผู้ชาย พยายามช่วยเด็กผู้หญิง ที่โดดลงไปคนแรก

แต่ เหมือนเด็กหญิงที่ว่ายน้ำไม่เป็น จะกลัวตายขึ้นมา 

เกาะเด็กชาย จนทำท่าจะจมไปด้วยกัน

เด็กหญิงตัวใหญ่เข้าไปช่วย ก็โดนเกาะไปด้วย

ดูท่า เหมือนจะจมน้ำตายทั้ง3คน  

ผมรีบตะโกนบอก คนที่กำลังเดินมาไกลๆว่า 

พี่ๆช่วยด้วย เด็กจมน้ำ

ผมเห็นท่าไม่ดีแล้ว 

เลยตัดสินใจ โดดตามลงไปด้วย 

แต่ พอผมตีตัวขึ้นมาเหนือน้ำได้

ก็ไม่เห็นเด็ก3คนแล้ว

กระแสน้ำ ก็ค่อนข้างแรงเอาเรื่อง 

ผมว่ายไปมารอบๆบริเวณนั้น 

ก็ไม่เจอวี่แววเด็กสามคนนั้นเลย

จนผมเริ่มเหนื่อยล้า เพราะกระแสน้ำ 

พอดี มีลุงคนนึงขับเรือหางยาวผ่านมา เข้ามาใกล้ๆผม 

ถามผมว่า โดดลงมาทำไมไอ้หนุ่ม

ผมบอกไปว่า มีเด็ก3คนโดดสะพานลงมา 

ผมจะมาช่วยแต่หาไม่เจอแล้ว  

ลุงแกก็ดึงมือผมขึ้นจากน้ำ 

ผมขึ้นมา นอนหอบแฮ่กๆหายใจบนเรือ 

และพยายามจะเพ่งมองหาเด็กพวกนั้นอีก

ลุงแกก็บอกผมว่า 

ไม่ต้องไปมองหาหรอก หาไม่เจอหรอก 

เด็กชาย1เด็กหญิง2 ใช่ไหมเล่า ที่โดดลงมา 

ผมบอก ใช่ครับ ลุงเห็นหรอ

ลุงบอก มันก็โดดมาแบบนี้หลายสิบปีแล้ว 

แต่ก่อนไม่มีสะพานนี้ 

มันก็โดดกัน ตรงท่าน้ำที่เขาสร้างสะพานนั้น

พอมีสะพาน มันก็พากันไปโดดบนสะพาน  

ผมถามอะไรนะลุง หลายสิบปี หมายความว่าไง 

ลุงบอกว่า ก็พวกนั้นน่ะมันผี ตกน้ำตายมานานแล้ว

ไม่ยอมไปไหน ชอบมาหลอกคนเล่นเป็นประจำ

คนสวยๆน่ะ ลูกมอญเกราะเกร็ด 

ถึงได้สวยสะเด็ดเลย เห็นไหมเล่า

……โหย….ผมโดนผีหลอกแล้วหรือนี่

ลุงแกขี่เรือมาส่งผม ขึ้นที่ท่าน้ำบ้านใครก็ไม่รู้

พอผมขึ้นมาได้ เจ้าของบ้านก็โผล่หน้ามาดู

ตัวผมเปียกไปหมด ผมยกมือไหว้ บอกตกสะพานลงมา 

มีลุงขับเรือ พามาส่งขึ้นตรงนี้ ขอผ่านขึ้นฝั่งหน่อยนะครับ

ป้าแกก็ทำหน้าแปลกๆ ชะโงกมองไปทางแม่น้ำ

มองซ้ายมองขวา พลางพูดว่า ใครมาส่งเอ็งวะไอ้หนุ่ม

ป้าเห็นเอ็ง เกาะขอนไม้มาขึ้นตรงนี้แท้ๆ 

ไม่เห็นมีเรือใครเลย 

พอผมหันหลังกลับไปดู ผมก็ตกใจร้องเห้ย

ไอ้เชี้ย..ขอนไม้ ขอนไม้จริงๆ กำลังลอยออกไป 

ไม่มีลุงขับเรือ  

ผมทบทวน อะไรวะเนี่ย โดนผีเด็กหลอกแล้ว

ยังโดนผีลุงหลอกซ้ำอีกหรือวะ 

ผมรีบวิ่งแจ้นขึ้นบ้านป้า ป้าบอก ทางออกไปทางนั้น

…..ผมวิ่งมาถึงประตูรั้วบ้าน มีกุญแจเก่าๆล๊อคคล้องโซ่อยู่

ผมกำลังจะเดินกลับไปหาป้า เพื่อบอกแกว่ากุญแจล๊อค 

ก็มีคนใส่เสื้อวินมอไซค์ ตะโกนถามมาจากด้านนอก 

เห้ย..มึงเข้าไปได้ไงวะนั่นน่ะ…

ผมเลยบอกว่า ผมขึ้นมาจากน้ำ ที่ท่าน้ำบ้านหลังนี้ 

แล้วป้าเขาชี้ ให้ผมออกมาทางนี้…

พี่วิน ก็บอกให้ผมรอนี่ 

สักพักพี่วินก็มา พร้อมกับผู้หญิงสาวอีกคน 

เอากุญแจมาไขเปิด ให้ผมออกไป…..

ผมขอบคุณพวกเขา และถามว่า 

ทำไมขังป้าเขาไว้ในบ้าน 

พี่วินก็บอก ป้าเป้ออะไร 

บ้านหลังนี้ เป็นบ้านป้าของผู้หญิงคนที่มาไขกุญแจให้ผม 

แล้วป้าเจ้าของบ้าน ตายไปตั้งนานแล้ว 

เลยปิดบ้านเอาไว้……

ผมถึงกับร้อง ห๊าาา บ้าอะไรเนี่ย 

เมื่อกี้ ยังคุยกับป้าแกอยู่เลย 

พี่วินบอกให้ผมไปได้แล้ว แถวนี้มันเฮี้ยน 

ผีดุมาก โดยเฉพาะช่วงกลางคืน….

ผมรีบเดินดุ่มๆมาในซอย เจอรถมากมาย 

ผมค่อยโล่งใจ จะเดินกลับไปเอารถตัวเอง

ที่จอดไว้ ตรงลานจอดรถใต้สะพาน 

สักพัก มีตำรวจเดินมากับกู้ภัย

อ้าว น้องๆ น้องใช่ไม๊ ที่มีคนแจ้งว่า

เห็นน้องโดดลงสะพาน 

ผมก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

กู้ภัยที่ยืนอยู่ ก็มองหน้าผมเจื่อนๆ บอกผมว่า

ที่ผมเล่ามาน่ะใช่ทั้งหมด แต่ยังไม่หมดเพราะ…

ไอ้วินมอไซค์ที่น้องเจอ กับผู้หญิงที่ไขกุญแจให้น้องน่ะ 

มันก็ตายโหงไปนานแล้วเหมือนกัน

เพราะผัวผู้หญิงจับได้ว่า แอบเล่นชู้กัน เลยโป้ง ปิดบัญชีคู่

บ้าน2หลังนั้น …ไม่มีใครอยู่หรอก …..

ผมเหวอหนักกว่าเก่า จนผมตะโกนลั่นว่า

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย 

แล้วผมก็รู้สึกเจ็บที่แผ่นหลัง 

เหมือนมีใครทุบหลังผม ดังบึ้กๆ 

พร้อมๆกับ มีเสียงดังมาว่า 

ละเมอบ้าอะไรเนี่ย ร้องดังลั่น 

คนจะหลับจะนอน 

ผมได้แต่อุทานในใจ…..

หืมมมม…แม่ง กูฝันเหรอเนี่ย

*** ปล. ดีใจนะ ที่อย่างน้อย

เรื่องนี้ ก็ทำให้หลายๆคน มีความอดทน

ในการอ่านหนังสือเกินแปดบรรทัด ***

#ประเทศชาติจะพัฒนา_ถ้าประชาชนขยันอ่านหนังสือ

#ดีใจที่คนไทยรักการอ่านโดยเฉพาะคุณ❤❤

ข่าวล่าสุด

อินโดนีเซียทุ่ม 9 พันล้านดอลลาร์  ‘ซื้อเครื่องบินรบ J‑10 จากจีน’ 42 ลำ

อินโดนีเซียเตรียมเข้าซื้อเครื่องบินขับไล่ J-10C ของจีนซึ่งอาจทำให้อินโดนีเซีย กลายเป็นกองทัพต่างชาติรายที่สองที่ใช้งานเครื่องบินรบรุ่นนี้ ต่อจากปากีสถาน การเข้าซื้อครั้งนี้ถือเป็นการซื้อเครื่องบินรบที่ผลิตในจีน ครั้งแรกของอินโดนีเซีย

กฐินทาน.. มหากาลทาน ๑ ปี มีครั้งเดียว

กฐินทาน คือ การถวายผ้าแด่พระภิกษุสงฆ์ผู้ทรงรักษาศีล สมาธิ และปัญญาอย่างเคร่งครัด หลังจากที่ได้จำพรรษาตลอดฤดูฝนในวัดหรืออารามแห่งใดแห่งหนึ่ง การถวายกฐินนี้ถือเป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่และสำคัญยิ่ง เนื่องจากเป็นกาลทาน ที่นำมาซึ่งอานิสงส์อันมากมายให้แก่ผู้ที่ได้มีโอกาสทอดถวาย

 “มารยา” แห่งพนมเปญ  เมื่อกัมพูชาตระบัดสัตย์ปราบสแกมเมอร์

ความยินดีในการร่วมมือกับเกาหลีใต้เพื่อปราบปรามแก๊งคอลเซ็นเตอร์ของนายกรัฐมนตรีกัมพูชา ฮุน มาเนตกลายเป็นเพียงฉากหน้าของ “มารยาทางการทูต” เมื่อผู้นำกัมพูชาปฏิเสธการร่วมมือกับไทยอย่างโจ่งแจ้ง ซ้ำยังผลักภาระให้ไทยไปแก้ปัญหาตนเองก่อน

วาระตกต่ำของ “ค่ายสีแดง” สะท้อนเกมอำนาจใหม่ เมื่อร่างรัฐธรรมนูญ “เพื่อไทย” ถูกโหวตคว่ำในสภา

มติที่ร่างฯ ถูกตีตกเพราะขาดเสียงสนับสนุนจากวุฒิสมาชิก เพียงหยิบมือ คือสัญญาณอันชัดเจนว่า กลไกอำนาจรัฐได้เปลี่ยนมือไปแล้วอย่างสมบูรณ์

ข่าวอื่นๆ

ฟรันซ์ คาฟคา (Franz Kafka, ค.ศ. 1883–1924)

“เรื่องสั้น” เมื่อฟรันซ์ คาฟคา (Franz Kafka, ค.ศ. 1883–1924) อายุได้ 40 ปี เขายังไม่เคยแต่งงานและไม่มีบุตร วันหนึ่งเขาเดินเล่นอยู่ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่กรุงเบอร์ลิน และบังเอิญพบกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่กำลังร้องไห้ เพราะเธอทำ “ตุ๊กตาตัวโปรด” หาย

“รองเท้า..คู่นี้ !”

เรื่องสั้น “รองเท้า..คู่นี้ !” ฝนเทกระหน่ำตลอดคืน น้ำไหลเป็นลำยาวตามร่องถนน พื้นลื่นเป็นมัน เสียงหยดน้ำกระทบหลังคาและพื้นถนนดังไม่สม่ำเสมอ ชายหนุ่มส่งของวัยยี่สิบ ผมยาวสะพายกล่องเดินลัดซอยแคบที่เต็มไปด้วยกลิ่นขยะเหม็นฉุนกลับห้องพักเหมือนทุกคืน ฝนซาเม็ดกลับมีหมอกหนา เพ่งมองข้างหน้า เหมือนร่างชายชรา…กำลังลอยเข้าไปในกลุ่มควัน สองมือไขว่าคว้าตาจ้องมาอย่างวิงวอน….

“ต้อง..หนี!”

เรื่องสั้น “ต้อง..หนี!” 23.00 แสงดิจิทัลฉายตัวเลขบนผนัง คือสิ่งแรกที่ชายหนุ่มมองเห็น มันคือสัญญาณของการเริ่มต้น….!